Thinkers

The book will contain texts from the following writers (English desciptions following soon)

Stef Van Bellingen:
Curator van Gegoten Lood #2 in Brussel, zal het tentoonstellingsmodel beschrijven (kunst als reflectieplatform). De deelnemende kunstenaars, de werken en de context zullen door hem worden beschreven. Deelnemende kunstenaars waren:Michelangelo Pistoletto, Harun Farocki, Vadim Vosters, Merlin Spie, Rabih Mroué, Farid Jafari Samarghandi, Ief Spincemaille, Du Wang en Ingrid Rollema.

Twee filosofen: Lieven de Cauter en Henk Oosterling brengen verbanden aan tussen revolutie, verantwoording en de kunsten.

Lieven De Cauter:
Filosoof en activist. Van Ground Zero tot Tahrir Square:Tien jaar na 9/11 is het tijd voor een terugblik. Ik wil het decennium doorwaden vanuit mijn eigen ervaring, de tijdgeest in grove borstelstreken oproepen, de recente wereldgeschiedenis - van de War on Terror tot de Arab Awakening - schetsen zoals ik haar heb beleefd en geïnterpreteerd. Vast staat dat de gebeurtenissen van 11 september 2001 – met Ground Zero als brandpunt - het begin vormden van een grimmige eeuw; of toch minstens de aanvang van een donker decennium: een decennium van angst, pessimisme, fundamentalisme, terreur, militarisering, oorlog en ander staatsgeweld, economisch geweld, paranoia, repressie en vooral van een alles verslindende veiligheidsobsessie. Tahrir Square Everywhere. Probeert een fundamentele uitspraak te doen naar de toekomst.

Henk Oosterling:
Filosoof en activist. Radicale middelmatigheid. Zal vanuit de opbouw van een nieuwe samenleving in Rotterdam als casus een koppeling proberen te maken met de omwentelingen en veranderingen in de wereld. Hij probeert door logische doorredeneren van klein naar groot te gaan en te komen tot een vooruitblik naar 2013.

ZES auteurs uit de Arabische Wereld en Iran zijn gevraagd vanuit de ontwikkelingen in hun gebied te kijken naar de invloed van Wikileaks, mediakritiek, beeldvorming en de rol die de kunsten hierin spelen over het voetlicht brengen.
Met de teksten van de Libanese theatermaker Rabih Mroué en van de Syrische schrijver Orwa al-Mokdad worden we geconfronteerd met artistieke posities die zich meten met extreme oorlogssituaties. Orwa al-Mokdad schrijft een brief van een jongeman die zijn boeken verkoopt om een Kalashnikov te kopen, terwijl Rabih Mroué onderzoekt hoe het door oorlog getekende lichaam een bron van artistiek en theatraal verzet wordt.

Abeer Soliman:
Woont en werkt Caïro. Zij schrijft op voordracht van Sica, Petra Stienen en Writers Unlimited. Abeer debuteerde in 2010 met Dagboek van een oude vrijster, en oogstte zoveel succes dat het binnen korte tijd was uitverkocht. In het boek - gebaseerd op het gelijknamige blog dat ze bijhield - vertelt ze hoe het is om in Egypte als vrouw alleen te leven. “Het is het dagboek van een vrije vrouw, vanuit het gezichtspunt van mijn generatie,” zegt ze in de inleiding. Haar doel is vooral om de ogen van landgenoten te openen die alleenstaande vrouwen vaak in woord en daad veroordelen. Vrouwen op hogere leeftijd die ongetrouwd blijven en geen kinderen hebben ondervinden vaak problemen in de Egyptische maatschappij. Volgens officiële cijfers pleegden in 2009 2700 Egyptische vrouwen zelfmoord omdat zij het niet meer zagen zitten. Abeer Soliman is behalve schrijfster ook columnist bij de krant Baladna, literair agent en business development manager. (werkt nog aan haar artikel)

Dr Anton Shuhaiber:
Woont en werkt in Gazastad en is Neus, Keel en Oorarts. Voorzitter van de YMCA en begenadigd schrijver/verhalenverteller. Pacifist en levenslang in verzet. Dr Anton is 67. Hij heeft een eigenzinnige kijk op de toekomst van de Arabische Wereld.

Nezha Haffou:
De vrouwelijke positie binnen revolutie (Marokko) Ook in Marokko groeit het ongenoegen met het politieke systeem. De beweging van 20 februari roept op tot een constitutionele monarchie. Maar er klinken ook stemmen tegen de staatsmacht (‘Makhzen Dégage’) . Links heeft veel aan krediet verloren de voorbije decennia omdat ze zich door de macht hebben laten instrumentaliseren. Toch is er veel verbeterd voor 'de vrouw'.Marokko bekleedt een aparte plek in de Arabische Lente.Hamid Dabashi, professor Iraanse studies en vergelijkende literatuur, pleit in zijn analyse van de films van de Palestijnse cineast Elia Sulaiman voor een andere benadering van de Arabische opstanden dan die van een lineaire totale revolutie: “Ze zijn voorbeelden par excellence van een non-lineair narratief dat de weg vrijmaakt naar een revolutie met een open einde, en het ontvouwt zich eerder als een Bakhtiaanse roman dan als een Homerisch epos.” Dabashi wijst daarnaast op het belang van kunstenaars als de visionairs, de dromers en de voorboden van wereld die komen gaat.

Sus Van Elzen:
Tekst gebaseerd op het boek “In lood gegoten, Israël en de tragedie van de Joodse staat”, (uitgeverij De Bezige Bij Antwerpen 2011) Nu is heel het Midden-Oosten in beweging, alleen zou men kunnen zeggen, Israël niet. Toch zit de Joodse staat met dringende problemen. Het moet zijn hele geostrategie voor de regio opnieuw bedenken. Het zou graag een oorlog tegen Iran beginnen, maar hoe dat praktisch aan te pakken? En wat met die eeuwige Palestijnen?

Dorian van der Brempt:
Directeur van deBuren Brussel: Kunst en diplomatie, activisme en engagement (Citta dell’arte) en vooruitblik op 2013.

Ingrid Rollema:
Een blik in de verborgen realiteit van "Bezet Gebied". Neerslag van 18 jaar ervaringen en vooruitblik naar 2013.

Erwin Jans:
Publicist, dramaturg Toneelhuis Antwerpen en gastdocent DASArts Amsterdam. Is samen met Stef van Bellingen en Ingrid Rollema verantwoordelijk voor Gegoten Lood #2 en #3. Erwin staat garant voor een synthetisch-overkoepelende tekst als een uitgebreid nawoord.